گزارش هیل از زوال سلطه مالی آمریکا - وبلاگ نرم افزار سریر

به گزارش وبلاگ نرم افزار سریر، نشریه رسمی کنگره آمریکا می گوید: سلطه ایالات متحده آمریکا رو به زوال است.

نشریه هیل در تحلیلی که از سوی لارنس کوتلیکوف (استاد اقتصاد در دانشگاه بوستون و عضو سابق در شورای مشاوران مالی رئیس جمهور آمریکا) به نگارش در آمده، خاطر نشان کرد: ایالات متحده آمریکا، یک هژمون مالی رو به زوال است. با این وجود، تعداد بسیار کمی از آمریکایی ها از جمله سیاستمداران این موضوع را درک می نمایند. تازه واردهای بسیار بزرگ در بلوک هژمون ها، چین و پس از آن هندوستان هستند و این موضوع در شدیدترین سناریو ها صدق می نماید. تا سال 2100 میلادی ایالات متحده با رتبه بندی فراوری ناخالص داخلی در جایگاه سوم قرار خواهد گرفت که تنها در 12 درصد از فراوری دنیای در مقایسه با چین و هند به ترتیب با 27 درصد و 16 درصد فراوری دنیای مشارکت خواهد داشت.

این، پیغام یک مطالعه نو جامع اجرا شده به وسیله من و همکارانم می باشد. این مطالعه که توضیح و نتایج آن به تازگی به وسیله دفتر ملی تحقیقات مالی منتشر شده کشور های دنیا را به 17 منطقه تقسیم نموده و به دقت بر اساس پیش بینی های جمعیتی سازمان ملل متحد و بعلاوه داده های مالی صندوق بین المللی پول تنظیم شده است. دو نیروی اصلی که آینده مالی یک منطقه را معین می نمایند، رشد بهره وری نیروی کار و جمعیت آن منطقه هستند. بر اساس داده های تاریخی، بهره وری نیروی کار چین و هند تا سال 2050 میلادی به ترتیب به 30 درصد و 13 درصد سطح بهره روی نیروی کار ایالات متحده خواهد رسید. در سال 2100 میلادی چین به مقدار ایالات متحده و هند 30 درصد بهره وری خواهند داشت. از سوی دیگر، جمعیت چین تا سرانجام قرن فعلی به اندازه 400 میلیون نفر (یعنی بیش از جمعیت فعلی ایالات متحده) کاهش خواهد یافت. در مقابل، هند 400 میلیون نفر جمعیت بیش تر خواهد داشت. در سال 2100 میلادی جمعیت آن کشور 50 درصد بیش از جمعیت چین خواهد بود. در همین حال، جمعیت ایالات متحده حدود 30 درصد رشد خواهد داشت و تقریبا 120 میلیون نفر (بیش از جمعیت فعلی فیلیپین) به آن افزوده خواهد شد.

باید برای فهم بهتر، سال 1945 میلادی را دوباره مرور کنیم زمانی که اقتصاد آمریکا نیمی از کل اقتصاد دنیا را تشکیل می داد. در آن موقع، سهم چین از فراوری دنیای ناچیز بود. امروز، سهم دنیای ایالات متحده از فراوری ناخالص داخلی تنها 16 درصد می باشد که تقریبا برابر سهم چین است. تدریجا اقتصاد چین همان طور که نشان داده شد بیش از دو برابر اقتصاد آمریکا خواهد بود و در خصوص روسیه سهم آن کشور از فراوری دنیای از 3 درصد امروز به 1 درصد کاهش خواهد یافت.

در صورت عدم کاهش فوری و دائمی در رشد بهره وری چین، واقعیت آن است که قرن بیست و یکم متعلق به آن کشور خواهد بود. با توجه به این موضوع، آمریکا چه واکنشی نشان خواهد داد؟ به احتمال زیاد افتادن در دام توسیدید یا تمایل هژمون های رو به زوال برای مقابله پیشگیرانه با قدرت های در حال ظهور به منظور حفظ سلطه مسیری است که آمریکا خواهد پیمود. در این زمینه شاهد سیاست های نو آمریکا هستیم که دسترسی چین به تراشه ها را محدود می نماید و واشنگتن را متعهد به دفاع از تایوان می سازد.

کوشش برای مهار چین از نظر مالی و نظامی، هزینه بسیار بالایی با موفقیت غیرمحتمل به همراه خواهد داشت. در دوران باستان، اسپارت آتن را تحت سلطه خود در آورد. راز آن موفقیت یاری خارجی از سوی سرزمین پارس (ایران باستان) بود. ائتلافی متشکل از ایالات متحده، اروپا، ژاپن، آسیای جنوب شرقی و هند می تواند بر ببر چینی غلبه کند. با این وجود، انجام این کار مستلزم حفظ یک اتحاد محکم برای چندین دهه است چیزی که برای آتن و اسپارت در طول جنگ های اجرا شده با پارس کارآمد بود، اما پس از آن از کارآمدی برخوردار نبود.

رود فعلی، آمریکا و چین را در مسیر احتمالی جنگ قرار می دهد. چنین جنگی آسیب های وحشتناک و طولانی مدتی را به اقتصاد دو کشور وارد می سازد و کشور های دیگر مانند هند را وادار می نماید که تکه های برجا مانده از آن را بردارند.

منبع: روزنامه کیهان

وبلاگ نرم افزار سریر مالی اقتصاد و انرژی