سهم صنعت گردشگری در انتشار گازهای گلخانه ای - وبلاگ نرم افزار سریر

به گزارش وبلاگ نرم افزار سریر، سفرهای هوایی و افزایش تقاضا برای مسافرت های لوکس، همگی هشداری برای افزایش مقدار انتشار گازهای گلخانه به وسیله صنعت گردشگری است.

بر اساس مطالعات تازه که برای ارزیابی اندازه انتشار گازهای گلخانه ای از صنایع مختلف اجرا شده است، توریسم سهم 8 درصدی از انتشار گازهای گلخانه ای را به خودش اختصاص داد. نتیجه این مطالعات شبانه روزی، مقاله ای است که در مجله علمی Nature Climate Change چاپ شد است. گروهی از دانشمندان از استرالیا بانی این پژوهش نکته بینانه بودند. آن ها هر آنچه که می توانست بر محیط زیست تأثیرگذار باشد را آنالیز کردند؛ از پروازهای روی اقیانوس اطلس تا سوغاتی هایی که مسافران با خودشان جابجا می نمایند.

محققان بر این باورند که پروازهای کمتر و قرار دادن عوارض ناشی از خسارت به محیط زیست از جمله مواردی است که می توان از طریق آن ها از توسعه ناخواسته فرایند رو به رشد انتشار گازهای گلخانه ای از طریق توریسم جلوگیری کرد. این مشکل زمانی نگران نماینده تر می گردد که بدانیم کشورهایی که بیشترین آسیب را در زمینه توریسم به محیط زیست وارد می نمایند، کشورهای پیشرفته و بزرگی همچون آمریکا، چین و آلمان هستند. سفرهایی هوایی سهم بزرگی در آلودگی محیط زیست گردشگری دارد. برآورد شده است که با افزایش ثروت و تقاضا برای سفرهای لوکس، سهم آلودگی هوایی در آینده نه چندان دور بیش ازپیش گردد.

صنعت گردشگری و توریسم دنیای، با نرخ سالانه 5 درصد رو به رشد است و مدتی است که نرخ رشد تجارت های دیگر بین المللی را پشت سر گذاشته است. دکتر آرمونما مالیک، کارشناس پایایی محیط زیست در دانشگاه سیدنی می گوید:

تحقیقات ما، به جامعه بشری هزینه اصلی که غیر از هزینه خوردن غذا و خریدها است را نشان می دهد. از طرفی برای از دست ندادن هیچ پارامتر مؤثری، ما یک فرایند کامل از چرخه گردشگری دنیای را آنالیز کردیم. این تحقیقات توانست خلائی که بین سازمان دنیای گردشگری و سازمان دنیای اقلیمی و هواشناسی بود را پر کند. رد پای صنعت گردشگری بسیار بیشتر از تصورات آن ها بود.

تحقیقات نشان داد که در 189 کشور، آلودگی محیط زیست به دست صنعت گردشگری وجود دارد. حلقه های اصلی زنجیر آلودگی توریسمی شامل حمل و نقل، هتل ها، غذا و خرید است. به گفته دکتر مالیک، مدت یک سال و نیم آنالیز موشکافانه و برآورد اندازه تأثیرات آلودگی هر یک از حلقه های این زنجیر زمان برده است. تحقیقات قبلی صرفاً فقط یک نقطه خاص از دنیا را آنالیز نموده بودند یا به صورت محدود فقط بخشی از صنعت گردشگری را مورد تحقیق قرار داده بودند. به همین دلایل، اعداد و ارقام کنونی ارائه شده تقریباً چهار برابر آماری است که محققان قبلی برای آلودگی ناشی از صنعت گردشگری اعلام نموده بودند.

15 درصد از سهم انتشار گازهای گلخانه ای در صنعت گردشگری متعلق به آلودگی ناشی از حمل ونقل های دریایی و هوایی است که به دلیل خروج این دو آلاینده از فهرست آلاینده های قرارداد حفظ محیط زیست پاریس، هیچ قانون بازدارنده ای برای کنترل آن ها وجود ندارد. در ادامه همین مسائل، رئیس جمهوری آمریکا، دونالد ترامپ، که کشورش اولین تولیدنماینده گازهای گلخانه ای است، از قرارداد منع آلاینده های فرانسه حمایت نمی نماید و هنوز هم به مسئله آلودگی محیط زیست و تغییرات آب وهوایی بدبین و مشکوک است.

نویسنده مشترک مقاله، دکتر یانگ-یون از دانشگاه کوئینزلند، در خصوص تأثیر کم آلودگی صنعت گردشگری نگران است. او اعتقاد دارد که این تأثیر کم باگذشت زمان و پیشرفت صنعت گردشگری هر روز بزرگ و بزرگ تر خواهد شد و در سال های آینده تأثیر بزرگی روی محیط زیست خواهد گذاشت. او می گوید:

با توجه به اینکه صنعت گردشگری نسبت به دیگر صنایع و تجارت ها فرایند رو به رشد سریع تری دارد، جامعه بین المللی باید در سال های آینده مسئله حمل ونقل هوایی را در تعهدات آلاینده های محیط زیست پاریس وارد نمایند و با استفاده از قوانین بازدارنده، پروازها را محدود به بعضی از کشورها نگاه دارند. بعلاوه می توان با قرار دادن مالیات و برنامه ریزی برای کاهش سوخت، رشد ناگهانی گردگشری و آلودگی ناشی از توریسم را تا حدودی کنترل کرد.

پروفسور منفرد لنزن، سرپرست تیم تحقیقاتی از دانشگاه سیدنی می گوید که مسافران نیز خودشان مطلع باشند در سفری که پیش رو دارند محیط زیست دوست باشد و موادی به همراه نداشته باشند که به محیط زیست بیش از این آسیب وارد کند. نظر نویسندگان مقاله در خصوص اقدامات لازم برای کاهش آلودگی گردشگری در کشورها این است که بعضی از کشورها، گردشگری را به عنوان یک گزینه غیرقابل پیشرفت یا ثابت می دانند و بیشتر تمرکز خودشان را روی زیرساخت ها قرار می دهند. این ذهنیت در کشورهایی همچون ژاپن، نپال و مجارستان دیده می گردد که سعی دارند در مدت کوتاه آمار گردشگران خودشان را دو برابر نمایند.

بااین همه، محققان هشدار دادند که داشتن این دیدگاه برای محیط زیست به شدت خطرناک است. تحقیقات آن ها نشان داد که صنعت گردشگری نسبت به سایر صنایع در حال رشد، استعداد بالقوه بیشتری برای آلودگی محیط زیست دارد.

صنعت گردشگری بیش از دیگر صنایع از تغییرات آب و هوایی ضربه خواهد خورد. با تغییرات اقلیمی و گرم شدن هوا، یخ های قطبی آغاز به آب شدن خواهند کرد و بسیاری از منطقه ها دیدنی نزدیک دریاها و سواحل دیگر غیرقابل استفاده خواهند شد. بعلاوه سرزمین هایی زمستانی که هم اکنون مشتاقان زیادی به خود جلب نموده است، دیگر تعریفی نخواهد داشت.

سازمان دنیای گردشگری در سال های گذشته، توصیه های لازم برای مبارز با انتشار گازهای گلخانه ای از طریق صنعت گردشگری با به دولت ها داده است و از گردشگران درخواست نموده تا جایی که می توانند از سفرهای طولانی با هواپیما اجتناب نمایند تا بتوانند سرانه اندازه انتشار گازهای گلخانه را مدیریت نمایند و کاهش دهند. هرچند که مقاله کنونی نشان از این دارد که هیچ کسی به حرف سازمان گردشگری دنیای عمل ننموده است و فرایند انتشار گازهای گلخانه ای روزبه روز افزایش می یابد. همان طور که سازمان گردشگری دنیای، مردم را مجاب می نماید که به کشورهایی توریستی سفر نمایند، کشورهای گردشگرپذیر هم باید در رفتاری متقابل با این سازمان برای کنترل انتشار گازهای گلخانه و کاهش آلودگی صنعت گردشگری همکاری نمایند.

برای کشورهای درحال توسعه، کشورهایی که گردشگری یک صنعت پایه است و کشورهایی که جزیره هستند، کنار گذاشتن خطوط هوایی و دیگر عوامل گردشگری آلاینده محیط زیست، می تواند یک چالش بزرگ باشد. با این وجود آمار آلودگی هوایی جزایری همچون مالدیو و موریس بسیار تکان دهنده است؛ به طوری که در جزایری با جمعیت کم، 80 درصد از آلودگی های محیط زیستی مربوط به گردشگری است. نویسندگان در سرانجام راهکاری به عنوان راه چاره این مسائل ارائه داده که مستلزم همکاری کشورهای ثروتمند با دیگر کشورها است تا همه بتوانند برای آینده ای به دور از آلاینده های توریسمی، سفرهای پاک داشته باشند.