با کودکی که تکالیفش را نمی نویسد چه کنیم؟

به گزارش وبلاگ نرم افزار سریر، والدین بچه های دبستانی با جملات من مشق هایم را نمی نویسم!!! خسته شدم!!! می خوام گوشی بازی کنم!!! دوست ندارم املا بنویسم!!! آشناهستند. اما چطور باید این چالش را حل کنیم؟!

با کودکی که تکالیفش را نمی نویسد چه کنیم؟

من مشق هایم را نمی نویسم!، من خسته شدم!، می خوام گوشی بازی کنم!، دوست ندارم املا بنویسم! اگر والدین بچه های دبستانی باشید حتما این جملات به گوش تان آشناست. مخصوصا حالا که چیزی از آغاز مدارس نگذشته و بچه ها هنوز به این روال عادت ننموده اند و در حال و هوای تابستان سیر می نماید. شاید یکی از چالش های مادر و فرزندی هر روزتان، همین انجام تکالیف فرزندتان باشد. چالشی که اگر درست نتوانید مدیریتش کنید هم آرامش خودتان به هم می ریزد و هم انگیزه فرزندتان از درس خواندن نابود می گردد!

بسپارید به بچه ها!

اینکه فرزندتان تکالیفش را می نویسد یا نه به خودتان بستگی دارد وشیوه ای که آن را تربیت کردید. قبول کنید که به یک باره مسئولیت دادن به بچه ها سخت است. مخصوصا اینکه این مسئولیت وظیفه شان هم محسوب می گردد. دکتر زهرا طاهرنژاد مشاور وروانشناس می گوید: مسئولیت پذیر بودن بچه ها یکی از نکات موثر در انجام تکالیف شان است وقتی بچه ای مسئولیت پذیر باشد قطعا برای انجام تکالیفش چالش خاصی با شما ندارد. روند مسئولیت پذیری بچه ها از 5 سالی کلید می خورد یعنی شما به عنوان والدین یک فرزند باید از 5 سالگی به او مسئولیت های کوچکی بدهید که در حد توانایی اش باشد مثلا بگویید: دخترم مسئولیت جمع کردن سفره با شما است! پسرم مسئولیت آوردن وسایل به گردن تو است! وقتی مسئولیتش را به خوبی انجام داد او را تشویق می کنیم و به نوعی توانایی هایش را به رخش می کشیم: آفرین تو تونستی این کار رو انجام بدی! این یعنی، ما به فرزندمان این اعتماد به نفس را می دهیم که تو تسلط داری و از پس چالش های پیش رو برمی آیی! این کار باعث می گردد رفتار فرزندمان تقویت پیدا کند چرا که اعتماد به نفسش بالا می رود و احساس می نماید یک شخصیت قوی دارد و به مرور زمان یاد می گیرد باید مسئولیت هایی که بر عهده او است را انجام دهد!

این تکالیف شما نیست!

احتمالا شماهم از آن دسته از مادر هایی باشید که بیش از حد نگران تکالیف فرزندتان هستید، اما او به قول معروف عین خیالش هم نیست! اما چرا؟! باید بگوییم یکی از اشتباهات شما همین نگرانی بی جا است که مسئولیت را از شانه بچه ها برمی دارد. دکتر طاهرنژاد می گوید: یکی از دلایل اصلی اینکه بچه ها از انجام تکالیف شان فرار می نمایند. این است که والدین نسبت به تکایف فرزندشان احساس مسئولیت بیشتری دارند. یعنی گویا تکلیف مادر است نه بچه! مدام نگران هستند و تکرار می نمایند: بنویس، بنویس، بنویس! تکلیفت دیر شد! مشقت رو نوشتی؟!، ولی این تکالیف شما نیست تکالیف فرزندتان است و او باید نسبت به آن احساس مسئولیت داشته باشد! پس این کلمه را تکرار نکنید و بگذارید به عهده فرزندتان!

برنامه ریزی کنید

لطفا سر فرزندتان داد نکشید، او را تهدید نکنید که شب که پدرش بیاید به او می گویید که چقدر اذیت نموده یا به معلمش خبر می دهید که درس نمی خواند! حواستان باشد قرار نیست فرزندتان را سرخورده کنید که تکالیفش را بنویسد! چالش سختی پیش رو ندارید فقط باید فوت و فن سر و کله زدن با بچه ها را بلد باشید! دکتر طاهرنژاد در ادامه چند راه حل به شما پیشنهاد می نمایند: پس از اینکه فرزندتان استراحت کرد برای نوشتن تکالیفش برنامه ریزی کنید و کم کم این برنامه ریزی کردن راهم به عهده خودش بگذارید مثلا بگویید از ساعت 5 تا 7 را بگذار برای نوشتن تکالیفت! حواستان باشدبرنامه ریزی تان بر اساس توانایی های بچه باشد! قرار نیست فقط تکالیف فرزندتان انجام گردد قرار است توانایی های او هم بالا برود پس برنامه تان را سر حوصله بگذارید.

یک فرمول طلایی برای انجام تکالیف!

در ساعاتی که به درس اختصاص دادید وقتی را هم برای بازی و استراحت بگذارید مثلا بگویید این سه صفحه را که خوب نوشتی 10 دقیقه باهم بازی می کنیم! برنامه و وقت های استراحت را مطابق سن فرزندتان تنظیم کنید. واضح است که اگر او کلاس اول یا دوم باشد باید وقت بیشتری برای بازی به او اختصاص دهید! این روانشناس توصیه می نماید: در زنگ تفریحی ای که برای بچه ها تدارک دیدید. حتما با آن ها بازی های حرکتی کنید و سراغ تلویزیون و موبایل و تبلت نروید! چون استفاده از این وسایل فرکانس مغز فرزندتان را بالا می برد و فکر او را خسته می نماید. پس حتما با او بازی های حرکتی داشته باشید تا هم ارتباطش با شما به عنوان یک مادر قوی تر گردد و هم فکرش پویا و فعال گردد تا شادابی بیشتری برای ادامه نوشتن تکالیفش داشته باشد. بازی کردن با بچه ها بین انجام تکالیف شان باعث می گردد حس خوبی به انجام آن داشته باشند و از مسئولیت شان فرار ننمایند!

بالای سر بچه نشینید!

معمولا کلاس اولی ها هنگام نوشتن تکالیف شان احتیاج به حضور مادر در کنارشان دارند، اما مادر در مقاطع بالاتر باید کم کم از دانش آموز فاصله بگیرد مثلا کلاس دوم همانطور که مشغول کارهایش است از آشپزخانه به کودک دیکته بگوید و گاهی به او سر بزند. دکتر طاهرنژاد می گوید: از کلاس سوم به بعد بچه ها باید کاملا در نوشتن تکالیف شان مستقل شده باشند. اما مادری که باید کنار بچه بنشیند تا تکالیفش را انجام بدهد. قرار نیست بالای سر او بشیند و حرف به حرف به او گوشزد کند که این را بنویس یا آن را آنطور بنویس! این کار اشتباه است. مادر باید بنشیند مشغول کار های خودش باشد و فقط نظاره کند و وقتی بچه یاری خواست به او یاری کند.

گوشی و تبلت ممنوع!

برخی مادر ها می پرسند ما کنار فرزندمان می نشینیم حواسمان هم به همه توصیه هایی که گفته شد هست، اما باز بچه ها تا دوخط می نویسند با کلافگی از درس دست می کشند و می گویند خسته شدیم. اما مشکل کجاست؟! موضوع این است که نشستن شما به تنهایی کافی نیست اینکه چه می کنید و رفتار شما چه تاثیری روی کودک دارد هم مهم است. طاهرنژاد می گوید: وقتی کودک درحال انجام تکالیفش است لطفا مادر ها گوشی به دست نگیرند و مشغول تلویزیون تماشا نباشند. خیلی خوب است که مادر ها در این زمان اگر کار های شخصی شان را انجام دادن همراه کودک آغاز نمایند مطالعه، نوشتن، خطاطی و... تا کودک یاد بگیرد که والدینش هم اهل مطالعه هستند و از اینکه تکالیف انجام می دهد احساس خسران نداشته باشد! اینکه مادر ها مشغول گوشی یا تلویزیون باشند بچه را تحریک می نماید که از انجام تکالیفش سر باز بزند و بگوید من اینجا دارم مشق می نویسم تو داری موبایل بازی می کنی من دیگه نمی نویسم!

دنبال اشتباه نباشید!

دنبال اشتباه بچه ها نباشید و فورا پاک کن به دست نگویید که اینجا را درست ننوشتی و آنجا را خراب کردی! بگردید در پی جایی که فرزندتان خوب نوشته و تکلیفش را خوب انجام داده. مثلا چند دقیقه یک بار که سری به او و تکالیفش می زنید بگویید چه خوب اینجا را نوشتی!، آفرین اینجا چقدر خوب شده و.. بعد از تعریف ها با زبان خوش اشتباهات بچه ها را هم اصلاح کنید. یادتان باشد قرار است بچه ها توانمند شوند نه اینکه احساس شکست داشته باشند این که فقط از تکالیفش ایراد بگیرید و سرزنش اش کنید باعث می گردد از تکالیفش فراری باشد و احساس شکست در درس خواندن داشته باشد. تعریف کردن از او رفتارش را تقویت می نماید و یاد می گیرد که می تواند به خوبی از پس کارهایش بربیاید!

منبع:

وبلاگ نرم افزار سریر وب گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

به "با کودکی که تکالیفش را نمی نویسد چه کنیم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "با کودکی که تکالیفش را نمی نویسد چه کنیم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید